Önce Keyif Almak Sonra Çalışmak! Ertelememenin Çözümü Olabilir mi?

Sürekli ofise gittiğimiz günlerde istediği yerden çalışan insanlara çok özenirdim. Nadiren kar yağdığı için yollar kapanırdı ve ofise gidemediğimde adete bir bayram havasına girerdim. İşten kaytarmadığımı kanıtlama çabası ile muhtemelen normalden daha fazla çalışsam da evde kalabilmenin keyfini çıkarırdım.

Kendi işimi yapmaya başladığımda ve istediğim yerden çalışma imkanım olduğunda, bu sefer de işten kaytarmadığımı kendi kendime kanıtlamaya çalıştım.

Çünkü yaşadığımız kültürde çocukluğumuzdan beri hepimize işlenen bir düşünce vardı: Çalışmak bir mecburiyetti ve kesinlikle keyifli bir eylem olamazdı. Kendimizin ve işimizin sorumluluğunu alamazdık, dolayısıyla birisi sürekli başımızda durmalıydı ve bizi kontrol etmeliydi.

İşte bu kendimi rahat bırakamama ve aşırı zorlama sebebiyle de sonunda ‘erteleme’ hastalığımın şiddeti arttı.

Neil A. Fiore’nin ‘Erteleme’ kitabında, ertelemenin sadece tembellik veya isteksizlikten kaynaklanmadığını, tıpkı benim durumumda olduğu gibi altında yatan daha derin sebeplerin olduğunu anlatıyor. Popüler görüşün aksine, iş yapma hedefi yerine keyif almayı öne koymanın ertelememenin çözümünün olabileceğini savunuyor.

24 saatlik bir çizelge hazırlayıp, saatleri doldururken önce uyku, yemek, spor, eğlence, sosyalleşme, kişisel bakım gibi aktiviteleri planlamayı ve bunları yapmayı, geriye kalan zamanda da çalışmayı öneriyor.

Ertelediğiniz işlere de çözmek veya bitirmek amacıyla değil, sadece başlamak ve 30 dakikadan fazla zaman ayırmadan yaklaşmamızı öneriyor.

Bir deneme yaptım ve 1 hafta boyunca 24 saatimi önce keyif aldığım aktiviteler ile doldurdum ve geri kalan zamanı çalışmaya ayırdım. Normalde saatlerce masa başında oturmaya alıştığım için, bunca aktivite sonrası kalan azıcık çalışma saatinde ne yapabilirim ki diye de epey hayıflandım ilk başta.

Ama sonra gördüm ki, az bir süre masada oturarak, çok daha fazla iş halledebildim bu metotla. Üstelik sadece başladım diyerek yola çıktığım bir projeyi zamanın nasıl geçtiğini anlamadan bitirirken buldum kendimi. Ayrıca yaratıcılığımın da daha çok ortaya çıktığını hissettim.

Mutlaka deneyin derim🤩