Bugün iş kursaydım ne yapardım? - Bölüm 3

Bugün iş kursaydım ne yapardım serisine devam ediyorum ve girişimci bir anne olarak, kendi işine sahip olmak ile ebeveynlik arasında neden bir çok benzerlik gördüğümden bahsetmek istiyorum. “Ne alaka?” diye düşünmeden önce, yazıma bir göz atın derim.

1-Gerçekçi Hazırlık:

Anne olmadan önce ne yaparsanız yapın, kendinizi anneliğe tamamen hazırlamanız mümkün olmuyor. Çünkü yaşamadığınız bir durumla ilgili oluşabilecek şeyleri öngöremiyorsunuz. Girişimcilikte de durum aynı.

Elbette burda kastettiğim şey, hazırlıksız yola çıkmak değil ama şimdi bu yola yeniden atılsaydım, olaylar istediğim ve planladığım gibi gitmediğinde kendimi bu kadar yıpratmazdım. Herşeyin beklentilerim ve planlarım gibi gelişmeyeceği ön kabulü ile hareket eder, kendime daha az yüklenirdim.

2-Sabır Gerektiren Bir Yolculuk:

Yine hem annelik hem de girişimcilikte birçok şeyin düşünülenden daha uzun sürmesi de son derece olağan. Tıpkı doğumdan hemen sonra bebeğimi emzirmeye başlayacağımı sanırken, haftalarca emzirmeye alışmaya çalışmam gibi…

Kendi işinizi yaparken de farklı nedenlerden dolayı gelişmeler beklenenden daha uzun sürebiliyor. Bu da insanda başarısızlık hissi, endişe ve hatta korku yaratabiliyor. Sakin kalmazsanız, bu hisler yanlış adımlar atmanıza sebep olabiliyor. Bu nedenle, bir plan yapmak önemli; ancak bazı şeylerin zamana ihtiyacı olduğunu unutmamak gerekiyor.

3. İletişim ve Tekrar:

Çocuklarımıza, özellikle küçükken, bir şeyi öğretmek için defalarca anlatırız. Bazen aynı şeyleri tekrar etmek sıkıcı olsa da onların anlaması için bu gereklidir. Girişimcilikte de müşterilerimizle iletişimde aynı sabırlı yaklaşımı sergilemeliyiz.

Çoğu girişimci gibi, ben de ilk başta ürün ve hizmetimden bahsetmekten çekiniyordum. Ancak müşterilerimizin, yoğun bilgi bombardımanı içinde bize yalnızca saniyelerini ayırabildiğini unutmamız gerekiyor. Bu nedenle, sunduğumuz hizmetin faydalarını ve yaşamlarına nasıl bir katkı sağlayabileceğimizi onlara tekrar tekrar anlatmalıyız. Bu sıkılsak, çekinsek bile yapmalıyız.